Fleur de sel uit Noirmoutier 

In de 10e eeuw veranderden de benedictijnse monniken de moerassen van het eiland Noirmoutier in zoute moerassen, ontwateringstechniek. 

Tegenwoordig telt het eiland meer dan 3.000 zoutvijvers die door zo'n 100 zoutboeren worden verbouwd. Het zout wordt met de hand geoogst. Het meeste zout wordt verkocht aan de coöperatie Noirmoutier van zoutboeren. 

Tegenwoordig profiteert deze fleur de sel van de expertise van de Noirmoutier zoutwerkers en een ideaal kustklimaat.

Het is een proces van zoutwinnen dat tijdrovend is, en geen garantie tot ‘oogsten’ geeft. Zeewater wordt in bassins gevoerd en door verdamping van het zeewater door de zon verhoogd de concentratie zeezout zich.

Langzaam verwarmt de zon het zeewater en als het rond de 37 graden is begint zich een zoutfilm op het water te vormen.

De concentratie zout is inmiddels bijna vertienvoudigd ten opzichte van het gewone zeewater. Het duurt ongeveer 8 dagen om deze ‘zoutfilm’ te laten vormen; in deze 8 dagen zijn regen en harde wind natuurlijk funest!

Bij slecht weer kan je dus geen Fleur de Sel winnen. Deze zoutfilm lijkt enigszins op een gistvliesje. 

Het vliesje bestaande uit fijne en lichte kristallen die als anjers aan de oppervlakte drijven worden met een ‘lousse’ ( een brede maar dunne plank van kastanjehout) uiterst voorzichtig van het water geschept en verzameld.

Dit handwerkje is tijdrovend en per 35 vierkante meter komt er slechts één kilo van vrij.