Vanille stokjes; een eerste introductie
De naam "vanille" komt van het Spaanse "vainilla" wat "Peul" betekent.
Ze zou afkomstig zijn uit Midden-Amerika en meer juist uit een gebied dat zou gaan van Mexico naar Guatemala via Belize en Honduras.
Er wordt gezegd dat de Azteken het al gebruikten om de bitterheid van chocolade zoeter te maken. De Totonacs, inwoners van de kustgebieden van de Golf van Mexico, hielden dit tot in de 19e eeuw in stand.
In 1850 ontdekte een Reunionese slaaf, Edmond Albius de manier om de bloem handmatig te bestuiven. Om hem te bedanken, werd de jonge man vrijgelaten. Hij nam toen als naam van de vrijheid, Albius verwijzend naar de kleur wit (alba) van de orchidee.
Het prepareren van de vanillestokjes vereist veel zorg, geduld en knowhow. De oogst, de rijping en kalibratie zijn volledig handmatig en vereisen veel discipline, geduld en liefde.
De peulen worden eerst gedurende 50 seconden in kokend water gelegd. Ze worden vervolgens een nacht lang gestoomd en daarna 8 dagen lang in de zon gelegd.
Nadat ze met de hand zijn platgedrukt, worden ze in de schaduw op rekken te drogen gelegd gedurende 2 tot 3 maanden om uiteindelijk in bossen te worden verpakt om voor een periode van 1 tot 6 maanden geraffineerd te worden.
